Co zrobić, gdy znajdziemy pisklę?
Bardzo ważną sprawą za każdym razem gdy znajdziemy pisklę ptasie jest upewnienie się, czy ptak ten rzeczywiście wymaga naszej pomocy.
Bezwzględnie pomocy wymagają:
– bardzo młode pisklęta, pokryte tylko i wyłącznie puchem lub nie pokryte w ogóle piórami
– ptaki z widocznymi krwawiącymi ranami, paraliżem kończyn lub o których wiemy, że doznały urazu, np. uderzyły się o szybę czy zderzyły z samochodem
– ptaki, które zostały zaatakowane przez koty lub psy, nawet jeśli nie widzimy na nich żadnych ran.
Jeśli znajdziemy starsze pisklę, które ma już pióra konturowe, czyli wygląda podobnie do rodziców, tylko jest mniejsze i zazwyczaj ma po prostu krótszy ogon i nie widzimy, żeby miało krwawiące rany, poza tym ptak wygląda na dziarskiego, żywo reaguje na bodźce i obserwuje cały czas otoczenie, nie należy takiego ptaka zabierać z miejsca znalezienia. Ptaki wychodzą z gniazd ZANIM NAUCZĄ SIĘ LATAĆ. Przez jeszcze kilka tygodni po wyjściu z gniazda pozostają na terytorium rodziców i są przez nich KARMIONE, OCHRANIANE i co najważniejsze UCZONE ŻYCIA. Takiego ptaka najlepiej odłożyć na najbliższy gęsty krzak w okolicy miejsca znalezienia i obserwować ze sporej odległości, jeśli w okolicy pojawią się dorosłe ptaki, można pisklę spokojnie zostawić. Rodzice będą się bali podejść do dziecka w obecności ludzi, ale jak tylko znikniemy z pola widzenia na pewno je nakarmią.
Nie jest prawdą, że dorosły ptak wyczuje zapach człowieka, który dotykał pisklę i je odrzucą. Ptaki mają bardzo słaby węch. Rozpoznają swoje pisklę dzięki wzrokowi i słuchowi.
Jeśli po wstępnych oględzinach stwierdzimy że ptak jest bardzo młodym pisklęciem, albo jest chory lub ranny należy się nim zająć.
Aby uzyskać fachową poradę dotyczącą znalezionego ptaka należy przesłać zdjęcie ptaka na adres Ptasiego Azylu w warszawskim ZOO: azyl@zoo.waw.pl po czym od razu tam zadzwonić (tel. (22) 670-22-07) i opisać sytuację oraz poinformować, że zdjęcia zostały wysłane do Azylu mailem. Pracownik Azylu po obejrzeniu zdjęć będzie mógł łatwiej udzielić odpowiednich porad.
Jeśli ptak wymaga pomocy Warszawiakom polecamy przywiezienie takiego ptaka do Azylu dla Ptaków. Ośrodek ten działa już ponad 10 lat i może się pochwalić sporymi osiągnięciami w rehabilitacji ptaków. Jeżeli nie ma możliwości szybkiego dostarczenia ptaka osobiście polecamy wezwanie Straży Miejskiej, która posiada specjalistyczny patrol zajmujący się zwierzętami, tzw. EKO-Patrol, który przewiezie ptaka do Ptasiego Azylu.
Mieszkańcy innych miast mogą mieć większy problem z pomocą ptakom. Niestety nie ma w Polsce wyspecjalizowanych ośrodków rehabilitacji ptaków, a trzymanie i wychowanie dzikiego ptaka w domu jest bardzo trudne, a poza tym sprzeczne z prawem. Jeśli nie ma jednak innego wyjścia z sytuacji należy udzielić pisklęciu pomocy samemu.
Jak samemu pomóc pisklęciu?
-
- Pierwszym koniecznym warunkiem, byśmy mogli pomóc w jakikolwiek sposób znalezionemu pisklęciu jest oznaczenie gatunku ptaka. Jest to ważne ponieważ każdy gatunek ma inną dietę, a pisklęta są szczególnie wrażliwe na jej zmianę. W oznaczeniu gatunku mogą pomóc zamieszczone przez nas zdjęcia piskląt najbardziej pospolitych gatunków ptaków. Warto także przesłać zdjęcie ptaka na adres azyl@zoo.waw.pl by upewnić się, czy dobrze oznaczyliśmy zwierzę.
- Po wysłaniu zdjec pisklęcia mailem do Ptasiego Azylu -należy tam zadzwonić (tel. (22) 670-22-07) i opisać sytuację pisklęcia oraz poinformować, że jego zdjęcia zostały wysłane do Azylu mailem. Pracownik Azylu po obejrzeniu zdjęć będzie mógł łatwiej udzielić odpowiednich porad.
- Warto udać się do lekarza weterynarii, by ten stwierdził, czy ptak nie ma poważnych ran czy obrażeń.
- Szczególnie w przypadku bardzo małych piskląt ważne jest zapewnienie im ciepła, najlepiej ogrzanie ich pod lampką, np. biurkową z żarówką o mocy 40 W, lub w pobliżu innego źródła ciepła – ale nie za blisko, tak aby się nie przegrzało.
- Koniecznie pamiętajmy, że równie ważne lub nawet ważniejsze od karmienia jest pojenie zwierzęcia.
- Należy pamiętać, że ptak wychowany w warunkach domowych przez człowieka, szczególnie jeśli jest wychowany bez rodzeństwa NIGDY nie będzie nadawał się do życia na wolności. Jeśli decydujemy się na wychowanie ptaka w ten sposób, musimy zająć się nim do końca jego życia lub zapewnić mu inny dom.
Czym karmić pisklęta jeśli chcemy wychowywać je samodzielnie, lub musimy się nimi zająć przez jakiś czas zanim przetransportujemy je do Azylu dla Ptaków?
Poniżej podajemy najlepsze diety dla najczęściej znajdowanych piskląt:
– gołębie, sierpówki, grzywacze – ptaki te muszą jeść mieszanki ziaren, najmłodszym pisklętom podaje się mieszaninę prosa i kanaru (można je kupić na targach lub w sklepach zoologicznych) z odrobiną siemienia lnianego. Ziarno należy zalać wrzącą wodą, dodać witaminy, najlepiej kupione specjalne witaminy dla zwierząt, w ostateczności vibowit, ostudzić i następnie delikatnie wkładać ptakowi do dzioba. Starszym pisklętom należy dodawać do mieszanki pszenicę.
– sikory, rudziki, pleszki, kopciuszki, pokrzewki – są to ptaki owadożerne, najlepszym dla nich pokarmem są owady dostępne w sklepach zoologicznych, np. świerszcze lub larwy mączniaka. Pisklętom należy zabijać owady i podawać im je bezpośrednio do dzioba. Pisklę musi być nakarmione do syta przynajmniej raz na 2 godziny od świtu do zmierzchu. UWAGA! Tzw. białe robaki sprzedawane w sklepach wędkarskich nie nadają się do karmienia piskląt Poza karmieniem bardzo ważne jest pojenie piskląt, należy to robić małą pipetą lub strzykawką i zawsze dawać ptakowi na raz tylko małą kroplę, by nie spowodować jego zakrztuszenia. Najbezpieczniej poić ptaki dotykając pipetka z kropelka wody do ich dziobków. Czując wilgoć ptaszek najprawdopodobniej otworzy dziobek i spije kroplę.
Jeśli nie mamy akurat możliwości zakupienia czy złapania owadów, można jedynie chwilowo zastosować pokarm zastępczy złożony z twarogu lub gotowanego na twardo jaja. Jednak taki pokarm w przypadku tych gatunków ptaków nie nadaje się do dłuższego karmienia.
– szpaki, kosy, kwiczoły, śpiewaki – są to ptaki owadożerne, jednak dużo bardziej odporne niż wymienione wcześniej. Można je z powodzeniem karmić mieszanką nabiałową
– jaskółki i jerzyk – UWAGA, aktualizacja! Podawać jedynie wodę i zabite owady (np. kupione w sklepie zoologicznym lub Internecie larwy mącznika). Nie zaleca się podawania mieszanki nabiałowej, jajka ani twarogu. KLIKNIJ w niebieski tekst – to link do materiałów w pdf na stronie Ptasiego Azylu.
Mieszanka nabiałowa
Mieszankę taką przygotowuje się z jaja gotowanego na twardo lub/i świeżego twarogu (sera białego). Do tego dodaje się szczyptę glukozy, kleik kukurydziany, a oprócz tego kupioną w sklepie zoologicznym mieszankę dla ptaków owadożernych lub suszony gamma rus (skorupiaki dostępne w sklepach zoologicznych sprzedawane jako pokarm dla żółwi).
Starszym pisklętom tych gatunków należy do pokarmu dodawać owoców. Najczęściej można dodawać jabłko, świetnie się nadają także owoce sezonowe.
– sroka, wrona, sójka, kawka, gawron – ptaki z rodziny krukowatych są jeszcze mniej wymagające, są ptakami wszystkożernymi. Do mieszanki nabiałowej dla nich należy dodawać gotowany ryż, owoce, tartą marchew oraz chude mięso mielone, surowe lub gotowane.
– zięba, wróbel, dzwoniec, makolągwa, szczygieł, grubodziób – są to ptaki jedzące niewielkie ziarna. Pisklęta tych gatunków najlepiej jest wykarmiać specjalistycznymi mieszankami do odchowu sztucznego młodych papug. Jeśli jednak nie mamy do nich dostępu (niestety w Polsce są dość trudno dostępne) należy karmić pisklęta mieloną karmą dla kanarków. Karma ta składa się z kanaru i prosa i kilku innych rodzajów nasion. Nasiona te należy zmielić (np. w młynku do kawy) i zalać wrzątkiem. Następnie nabierać niewielkie porcje papki na tępy koniec patyka do szaszłyków i podawać pisklęciu do dzioba. Do takiej mieszanki należy dodawać także szczyptę glukozy, witaminy lub trochę kruszonych biszkoptów. Starszym pisklętom można także podawać jabłko i marchew oraz liście gwiazdnicy pospolitej.
Jeśli uważasz, że działalność Stołecznego Towarzystwa Ochrony Ptaków jest cenna i warta wsparcia, Wpłać darowiznę!