Poznajemy najcenniejsze fragmenty przestrzeni ekologicznej Warszawy (2011)

Celem projektu była popularyzacja wiedzy o najcenniejszej przyrodzie Warszawy, która występuje w dolinie Wisły. Poza pokazaniem dzieciom przyrody w terenie celem było także przekazanie im umiejętności jej obserwowania i chronienia. Celem długofalowym jest rozbudzenie wśród odbiorców zainteresowania i nowego spojrzenia na własne otoczenie, pod kątem dostrzeżenia w nim zjawisk przyrody, roślin, zwierząt, a szczególnie ptaków oraz w dalszej perspektywie samodzielnego podejmowania pożytecznych działań, takich jak rozpoznawanie i zgłaszanie występujących zagrożeń przyrody odpowiednim służbom i instytucjom.

U uczniów wykazujących większe zainteresowanie tematem, zamierzone działania mają również prowadzić do rozbudzenia zainteresowań i ugruntowania chęci do pogłębiania wiedzy, przez:

  • naukę umiejętności prowadzenia obserwacji przyrodniczych,
  • współzawodnictwo dzięki udziałowi w konkursach,
  • możliwość nawiązania znajomości z rówieśnikami o podobnych zainteresowaniach,
  • zachętę do uczestnictwa w działaniach na rzecz przyrody organizowanych w ciągu roku w Warszawie.

Opracowano miniprzewodnik (21 stron) z zakresu ornitologia, entomologia, botanika, mikologia z lichenologią.

Przeprowadzono 13 wycieczek przyrodniczych, w których uczestniczyło łącznie ok. 300 osób.

Podczas wycieczek dzieci i młodzież uczyły się obcowania z przyrodą, zwracania uwagi na walory przyrodnicze miejsc, które początkowo nie wydawały się dla nich atrakcyjne. Uczestnicy wycieczek mogli obserwować ptaki, rośliny i grzyby. Większość z obserwowanych okazów i osobników było dobrze widoczna, jednak brak nauczonej wrażliwości przyrodniczej powodował, że dzieci i młodzież początkowo nie dostrzegały bogactwa otaczającego je świata.

Także obserwacje przyrodnicze w miejscach dobrze znanych, jak parki miejskie, unaoczniły uczestnikom wycieczek niezauważane na co dzień bogactwo przyrodnicze. Dzięki rozmowom w trakcie spotkań dzieci i młodzież poznawały zagrożenia jakim podlega przyroda w obszarach o silnej presji ludzi, a większość z nich była przez nie obserwowana. Dzieci zaobserwowały łącznie ponad 40 różnych gatunków ptaków, zapoznawały się z tropami i śladami żerowania pozostawionymi przez bobry, lisy, sarny i dziki. Naocznie przekonały się o istotności terenów zielonych w Warszawie – zarówno tych dzikich nadwiślańskich, jak i miejskich parków. Kilkukilometrowy spacer brzegiem rzeki lub po miejskim parku, dla znacznej większości dzieci i młodzieży był niecodziennym wysiłkiem. Był to dla wielu osób pierwszy kontakt z tzw. aktywnym wypoczynkiem, tak różnym od przyzwyczajeń dzieci i młodzieży.

wspolfinansowanie_z_syrenka_biale_tlo